سازمان‌های رتبه‌بندی آماری ملی (Nationally Recognized Statistical Ratings Organizations) یا NRSRO نهادهایی هستند که توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) برای ارزیابی اعتبار ابزارهای مالی مختلف، مانند اوراق قرضه، شرکت‌ها، یا سایر اوراق بهادار، تأیید شده‌اند. هدف این سازمان‌ها، ارائه ارزیابی‌های مستقل و استاندارد از ریسک‌های اعتباری به منظور حفظ ثبات در بازارهای مالی و حفاظت از سرمایه‌گذاران است. نقش­ها و اهداف این موسسات به شرح زیر می‌­باشند:

چارچوب قانونی: مفهوم NRSRO در سال 1975 زمانی مطرح شد که SEC شروع به استفاده از رتبه‌بندی‌های اعتباری در مقررات مالی برای تعیین الزامات سرمایه‌ای نهادهای مالی کرد. این امر نقش آژانس‌های رتبه‌بندی اعتباری را در تضمین پایداری بازارهای مالی رسمی نمود.

معیارهای تأیید: برای دریافت وضعیت NRSRO، یک آژانس باید نشان دهد که رتبه‌بندی‌های آن به طور گسترده توسط شرکت‌کنندگان در بازار پذیرفته و به آن اعتماد می‌شود. همچنین SEC  روش‌شناسی، مدیریت و شفافیت آن را ارزیابی می‌کند.

ثبات بازار: NRSRO‌ها ارزیابی‌های مستقلی از ریسک اعتباری ارائه می‌دهند که برای عملکرد بازار سرمایه حیاتی است.

حفاظت از سرمایه‌گذار: با ارائه رتبه‌بندی‌های استاندارد، NRSRO‌ها به سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند تا ریسک‌های مربوط به اوراق بهادار را ارزیابی کرده و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند.

رعایت مقررات: بسیاری از قوانین در ایالات متحده، از رتبه‌بندی‌های ارائه‌شده توسط NRSRO‌ها برای تعیین سرمایه‌گذاری‌های مجاز یا تنظیم الزامات سرمایه‌ای بانک‌ها استفاده می‌کنند.

نمونه‌هایی از NRSRO‌ها: در حال حاضر، حدود ده NRSRO ثبت شده وجود دارد که شامل موسسات معروفی مانند Moody’s، Standard & Poor’s  و Fitch Ratings است. سایر موسسات مانند Kroll Bond Rating Agency و DBRS Morningstar در بازارهای خاص یا طبقات دارایی مشخص تمرکز دارند.

انتقادات:
این سازمان‌ها به دلیل تضاد منافع (مانند دریافت هزینه برای رتبه‌بندی)، کمبود پاسخگویی، و شکست در بحران مالی 2008 مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. در نتیجه، قوانینی مانند قانون دادرسی-فرانک نظارت سخت‌گیرانه‌تری را اعمال کرده و شفافیت بیشتری را برای آن‌ها الزامی کرده است.