مطالعه‌ جدیدی از S&P Global و Crisil که در گزارش Fortune بازتاب یافته، نشان می‌دهد هند تا پایان دهه جاری میلادی، جایگاه سومین اقتصاد بزرگ جهان را تصاحب خواهد کرد - پشت سر آمریکا و چین. موتورهای رشد اقتصاد هند شامل تقویت تدریجی بخش تولید (اکنون ۱۷.۲٪ از GDP)، پایداری در کشاورزی و خدمات، سیاست‌های راهبردی در حوزه انرژی و بیوفیول‌ها و جهش در شاخص تولید (PMI): رتبه اول جهان در سال گذشته با میانگین نزدیک به ۶۰ می‌باشند. صادرات کالای هند از ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۳ بیش از دو برابر شده است اما سهم صادرات صنعتی در سال ۲۰۲۴ تنها ۱.۸٪ است (بدون رشد چشمگیر در دهه گذشته). در مقابل، سهم صادرات خدمات از ۲.۹٪ در ۲۰۱۴ به ۴.۳٪ در ۲۰۲۴ رسیده است. 

تعرفه‌های جدید آمریکا بر کالاهای چینی، ویتنامی و دیگر کشورهای آسیایی، فرصت تاریخی‌ای برای جهش تولید و صادرات هند فراهم کرده است که این اقدام می‌تواند جریان سرمایه‌گذاری را به سمت هند هدایت کند. اما در این مسیر چالش‌هایی نیز وجود دارد. کاهش ورودی سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) از ۶.۵٪ در دوران پاندمی به ۲.۱٪ در سال مالی ۲۰۲۳–۲۴ و پیش‌بینی کاهش رشد GDP واقعی در سال مالی آینده از جمله چالش‌های این مسیر هستند.

هند می‌تواند جایگاه استراتژیک خود را با تمرکز بر تأمین منابع داخلی، نزدیکی به بازارهای مصرف، ادغام عمیق‌تر منطقه‌ای، رشد فناوری، و اشتغال‌زایی و بهره‌وری صنعتی گسترش دهد.