نحوه گزارشگری ESG در بنگاه‌ها

فدراسیون اروپایی انجمن‌های تحلیلگران مالی (EFFAS[1]) بیان می‌کند، شرکت‌ها باید به اهمیت ESG برای کسب‌وکارشان اشاره کنند و نحوه ادغام عوامل ESG را در استراتژی ESG خود به اشتراک بگذارند. آنها پیشنهاد می کنند که سازمان ها استراتژی خود را برای افزایش شفافیت در مورد مواجهه با ریسک توسعه دهند و افشا کنند.

به عبارت دیگر، EFFAS از شرکت‌ها دعوت می‌کند تا ارتباط فعلی و آتی موضوعات ESG را تعیین و با آنها ارتباط برقرار کنند. آنها توصیه می‌کنند که داده‌های ESG در گزارش سالانه شرکت، در وب سایت شرکت و در جلسات با سرمایه‌گذاران ارائه شود.

اما سئوال این است که چه داده‌هایی باید منتشر شوند؟ EFFAS ، 9 حوزه را برای کمک به ارزیابی عملکرد ESG یک شرکت تعریف نموده است. همراه با این موضوعات اصلی که همه صنایع و بخش‌ها را پوشش می‌دهند، شاخص‌های عملکرد کلیدی خاصی را نیز شناسایی کرده‌اند که عبارتند از:

(عوامل زیست محیطی)

1- بهره‌وری انرژی (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: مصرف انرژی به ازای تولید یک واحد ارزش)

2- انتشار گازهای گلخانه‌ای (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: انتشار گازهای گلخانه ای به ازای هر کارمند)

(عوامل اجتماعی)

3- جابجایی کارکنان (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: درصد کارکنانی که از محل کار خود را عوض کرده‌اند به ازای کل کارکنان تمام وقت)

4- آموزش و صلاحیت (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: میانگین هزینه‌های آموزش به ازای هر کارمند)

5- بلوغ نیروی کار (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: درصد نیروی کار در انتظار بازنشستگی در 5 سال آینده)

6- نرخ غیبت (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: تعداد روزهای غیبت به ازای هر کارمند)

(عوامل حاکمیتی)

7- خطرات دادرسی (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: تعداد دعاوی مربوط به رفتار ضد رقابتی)

8- فساد (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: درصد درآمد در مناطق با شاخص فساد TI کمتر از 6.0)

(دوام طولانی مدت)

9- درآمدهای حاصل از محصولات جدید (شاخص‌ عملکرد کلیدی نمونه: درصد درآمد حاصل از محصولات در پایان چرخه عمر)

در ادامه نگاهی به رویکرد کشورهای مختلف در زمینه گزارشگری پایداری و سرمایه‌گذاری مبتنی بر ESG  ارائه می‌شود.

بریتانیا

در بریتانیا، شرکت‌های بزرگ باید میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای، مصرف انرژی و اقدامات خود در زمینه بهره‌وری انرژی را تحت مقررات گزارش‌دهی ساده شده انرژی و کربن (SECR[2]) گزارش دهند. این امر، در مورد تمام شرکت‌های بزرگ بریتانیا، اعم از دولتی و خصوصی به طور یکسان، و همچنین شرکت‌های مسئولیت محدود و شراکت‌های واجد شرایط اعمال می‌شود. به طور همزمان، شرکت‌ها باید ریسک‌های مرتبط با تغییرات آب و هوایی را در گزارش‌های سالانه‌ی خود، طبق دستور اداره رفتار مالی (FCA[3]) افشا کنند.

جنبه های اصلی گزارش دهی در FCA و SECR عبارتند از:

تأثیرات زیست‌محیطی و اجتماعی: شرکت‌ها باید تأثیرات زیست‌محیطی و اجتماعی خود را با جزییات رویکرد پایداری، سیاست‌های حقوق بشر، شیوه‌های کار، روابط اجتماعی و مدیریت زنجیره تأمین شرح دهند. علاوه بر این، آنها باید گام‌های برداشته شده در جهت بهبود عملکرد زیست محیطی و اجتماعی خود را افشا کنند.

ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با تغییرات آب و هوایی: شرکت‌ها باید میزان مواجهه خود با خطرات و فرصت‌های مرتبط با تغییرات آب و هوایی، از جمله ریسکهای فیزیکی تغییرات آب و هوایی و ریسکهای مرتبط با حرکت به سمت اقتصاد کم کربن را محاسبه کنند. اقدامات انجام شده برای کاهش این خطرات یا استفاده از این فرصت‌ها نیز باید افشا شود.

انتشار گازهای گلخانه‌ای: شرکت‌ها باید انتشار گازهای گلخانه‌ای (GHG) خود را شامل انتشارات 1، 2 و 3 خود و هر اقدامی که برای کاهش این انتشارها انجام می‌شود، مانند اقدامات کارآیی یا سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، گزارش نمایند.

مصرف انرژی: شرکت ها باید داده‌هایی را در مورد مصرف انرژی خود، از جمله مصرف برق، گاز، و سوخت و هر اقدامی که برای بهبود بهره وری انرژی انجام می‌شود، مانند ارتقاء تجهیزات یا پیاده سازی سیستم های مدیریت انرژی، ارائه دهند.

اقدامات بهره‌وری انرژی: شرکت ها باید هر گونه اقدام بهینه‌سازی انرژی اجرا شده، از جمله سرمایه گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، بهبود در عایق کاری ساختمان، و اتخاذ حمل و نقل کم کربن را گزارش دهند.

 اتحادیه اروپا

در داخل اتحادیه اروپا، شرکت‌های بزرگ باید در مورد مسائل مختلف غیرمالی، از جمله اثرات زیست‌محیطی و اجتماعی، حقوق بشر، و تلاش‌های ضد فساد، بر اساس دستورالعمل گزارش‌دهی غیر مالی (NFRD[4])، که آخرین بار در سال 2019 به‌روزرسانی شده است، گزارش‌گری نمایند. این امر برای همه شرکت‌ها و موسسات اعمال می‌شود. (نهادهای ذی نفع با بیش از 500 کارمند، از جمله شرکت های سهامی عام، بانک ها و شرکت های بیمه). علاوه بر این، مقررات طبقه بندی اتحادیه اروپا، شرکت ها را ملزم می‌کند تا در مورد میزان پایداری زیست محیطی در فعالیت‌های خود گزارش دهند.

تحت NFRD، افشای موارد زیر ضروری است:

اثرات زیست محیطی: شرکت‌ها باید اثرات زیست محیطی خود را از جمله انتشار گازهای گلخانه ای، مصرف آب، زباله های تولید شده و آلودگی هوا گزارش دهند. این موارد شامل ردپای کربن و اقدامات مربوط به کاهش انتشار است.

تأثیرات اجتماعی: شرکت‌ها موظفند تأثیرات اجتماعی خود از جمله تأثیرات بر حقوق بشر، شیوه‌های کار و روابط اجتماعی را گزارش کنند. این موارد شامل افشای سیاست‌های حقوق بشر، استراتژی‌ها برای تنوع بخشی و شمول نیروی کار و تعامل با جوامع محلی است.

زنجیره تامین: شرکت‌ها باید شیوه‌های مدیریت زنجیره تامین خود را با تمرکز بر منبع‌یابی مسئولانه و کاهش خطرات زنجیره تامین گزارش دهند. این افشاگری‌ها شامل سیاست‌هایی درباره منبع‌یابی مسئولانه و اقداماتی است که تضمین می‌کند تامین‌کنندگان استانداردهای اجتماعی و زیست‌محیطی را رعایت می‌کنند.

استراتژی پایداری: شرکت‌ها باید بینشی در مورد استراتژی‌های پایداری خود، از جمله اهداف مرتبط با استانداردهای زیست محیطی و اجتماعی ارائه دهند. این موارد شامل افشای اهداف آنها برای کاهش ردپای کربن و رویکردهای مدیریت ریسک زیست محیطی و اجتماعی است.

ایالات متحده:

در 15 مارس 2022، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC)، پیشنهادی را برای مقررات جدید افشای مسائل مرتبط با تغییرات آب و هوایی ارائه کرد. اگرچه اجرای این موارد در حال حاضر به تأخیر همراه بوده است، اما قرار است این مقررات به زودی توسعه یابند. دستورالعمل‌های آتی SEC در مورد افشای اطلاعات مربوط به تغییرات آب و هوا، شرکت‌های دولتی را موظف می‌کند تا خطرات و اثرات مرتبط با تغییرات آب و هوایی را افشا کنند.

این مقررات قریب‌الوقوع احتمالاً همه شرکت‌های آمریکایی را که سهام آنها به صورت عمومی معامله می‌شوند، در بر می‌گیرد و از آنها می‌خواهد انتشار گازهای گلخانه‌ای، ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با تغییرات آب و هوایی و سایر معیارهای مرتبط با آب و هوا را افشا کنند.

برای آماده شدن برای این مقررات جدید، به شرکت‌ها توصیه می‌شود که یک استراتژی داده ESG قوی ایجاد کنند و سرمایه گذاری در ابزارها و سیستم های مدیریت داده ESG را در نظر بگیرند. منطق این توصیه آن است که مقررات آتی احتمالاً مستلزم جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل مقدار قابل توجهی از داده‌های ESG است (وظیفه‌ای که ممکن است بدون ابزار و سیستم‌های مناسب چالش برانگیز باشد). شرکت‌هایی که قبلاً به مدیریت داده‌های ESG مجهز شده‌اند احتمالاً برای مقررات جدید آمادگی بیشتری دارند و در نشان دادن عملکرد ESG خود به سرمایه‌گذاران مهارت بیشتری دارند.

 استانداردهای گزارشگری جهانی

چندین استاندارد خصوصی و بین دولتی غالب اساس گزارش ESG و اندازه گیری عملکرد پایداری را تشکیل می دهند.

ابتکار اهداف علمی (SBTi[5]): این ابتکار، شرکت‌ها را با ابزارهای لازم برای تعیین اهداف علمی با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مطابق با اهداف موافقت نامه پاریس مجهز می‌کند. SBTi نه تنها چارچوب را تعیین می‌کند، بلکه به رصد کردن پیشرفت جهت نیل به این اهداف نیز کمک می‌کند.

ابتکار گزارش‌دهی جهانی (GRI[6]): به عنوان یک چارچوب جامع برای گزارش‌دهی پایداری، GRI شرکت‌ها را در زمینه گزارش‌دهی موضوعات مختلف پایداری، از جمله مسائل زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی راهنمایی می‌کند. این چارچوب در سراسر جهان توسط شرکت ها و سازمان های مختلف پذیرفته شده است.

کارگروه افشای مالی مرتبط با آب و هوا (TCFD[7]): این چارچوب بین‌المللی توسعه‌یافته برای افشای مالی مرتبط با آب و هوا، بینش‌هایی را در مورد چگونگی آشکار کردن خطرات و فرصت‌های مرتبط با تغییرات آب و هوایی ارائه می‌دهد. چارچوب TCFD به طور گسترده توسط مشاغل و سرمایه گذاران در ارزیابی این خطرات و فرصت های مرتبط با آب و هوا استفاده می‌شود.

هیئت استانداردهای حسابداری پایداری (SASB[8]): به عنوان یک چارچوب خاص صنعت برای گزارش‌دهی پایداری، SASB در مورد گزارش موضوعات پایداری مربوط به یک صنعت خاص دستورالعملهایی ارائه می‌دهد. چارچوب SASB که عمدتاً توسط شرکت‌های ایالات متحده پذیرفته شده است، ارزیابی عملکرد پایداری را استاندارد می‌کند و به سرمایه‌گذاران و سایر ذینفعان در ارزیابی‌هایشان کمک می‌کند.